Oh nee, wat een stomme fout!

Natuurlijk: altijd kom ik achteraf dingen tegen, die tekstueel voor mijn gevoel anders hadden gemoeten. Mijn teksten zijn nooit af. Maar, je moet een keer stoppen, toch? Als ik eenmaal mijn definitieve manuscript bij mijn uitgever inlever, denk ik: Nu is het af. Nu is het geschreven, ik verander er niets meer aan. Toch is er altijd die twijfel.

Maar dan, oh nee, dan wordt je op een fout gewezen! Natuurlijk is dan alles klaar, het manuscript geschreven en gecorrigeerd, de flaptekst, de cover...  alles is klaar om gedrukt te worden. Daarna het grote moment, dat je het aller eerste exemplaar van je boek eindelijk in je handen hebt! Dan lezen – in je eigen boek. En oh, als ik maar geen fouten tegenkom! Natuurlijk kom ik die tegen!  Een komma na een vraagteken, een gedachtenstreepje dat niet goed uitpakt en een soort van “envelopteken” is geworden, en een gemiste komma. Maar, het valt mee; drie foutjes!

Natuurlijk lees ik zinnen die wellicht overbodig waren- of die ik misschien anders had moeten omschrijven.  Maar, al met al, ja ik ben tevreden.

Maar dan ... dan mailt mijn corrector! “Uhm ... Leroy, ik heb een fout in je flaptekst ontdekt.” Dan schaam ik me diep, en denk:  Ik kan er ook helemaal niks van! En, het is niet zomaar even een foutje, nee, niet eens ín het boek maar in de flaptekst! Mijn eerste indruk is verziekt!

Leest u even mee?

“Zijn intieme verhalen, met een vleugje erotiek, nemen de lezer mee naar zijn wereld waarin hij zijn geheimen prijsgeeft en aan de lezer toevertrouwd.

Ziet u de fout? Ik las er finaal overheen!  

Het woord “toevertrouwd” is in deze zin fout geschreven, het is namelijk “toevertrouwt” met een “t”. (Stam+t ... Geen voltooid deelwoord.)

Oh, wat baal ik hiervan. Wat vind ik dit erg! Wat ben ik dom! Maar, na een tijdje smeer ik toch wat zalf op mijn wonden; dat verzacht. Want, hoeveel lezers zullen mijn fout ontdekken? Nederlands vind ik, grammaticaal gezien, maar een lastige taal.

Met schroom heb ik mijn uitgever geïnformeerd, met het verzoek: Passen jullie dit nog even aan?

Dat is wel één van de grote voordelen van on demand printing: aanpassingen zijn redelijk gemakkelijk op te lossen. Ze staan niet voor eeuwig in die duizend gedrukte exemplaren, zoals bij een gedrukt boek.  

Soms ben ik net een echt mens! 

Leroy Evers. 

leroyevers.nl